Był Duch, Wielki Ognik, stworzyciel wszechświata. Dał życie dziesięciu istotom, wielkim bóstwom, które miały stworzyć razem idealne uniwersum. Jak postanowił tak się stało, z odmętów nicości powstał nowy świat nazwany Eleseyą. Nie przewidział tylko jednego. Dzieci jego nabrały indywidualnych cech, każde reprezentowało inne wartości i objęło we władanie różne dziedziny, często sprzeczne ze sobą. Nikt z nich nie był dobry, ani zły, niektórzy tylko byli bardziej dobrzy niż źli i odwrotnie. Z początku nie było żadnych konfliktów, a Wielki Duch mógł spokojnie czuwać nad nowym światem, lecz do czasu. W jednym z dziesięciorga skumulowały się złe emocje i wartości, zapragnął władzy i eliminacji pozostałych. Wiedząc, że nie zdoła pokonać ojca, doprowadził do zapomnienia i usunięcia go z pamięci braci i sióstr. Wtedy rozpętał się wielki chaos, wojna w wyniku której poległo kilka boskich istnień później zastąpionych przez dzieci przetrwałych i rozpad lądu, zagładę śmiertelników, przewrócenie do góry nogami istniejącego porządku świata. Gdy Eleseya po wielu latach wróciła do życia i nowa hierarchia utworzyła się wśród bóstw, postanowiono przypomnieć o sobie nowym mieszkańcom lądów. Kilka osób nazwanych Mędrcami w dużych krainach dostało objawienia i zadanie, mające na celu rozpowszechnianie wiedzy o Dziesięciorgu. Nowa religia rozprzestrzeniała się bardzo szybko, lecz niekiedy wywoływała wojny wśród narodów, które miały już swoje wierzenia. Kult ten trwa do dziś na prawie całym świecie, lecz w wyniku odrębności lądów, jest różnie postrzegany w różnych krainach.
Solaris
Władca światła, dnia i życia istot ziemskich. Mąż Yuèlii i powiernik wielkiego słońca. Najwyższy z najwyższych. Hołd oddaje mu się wszędzie, lecz najbardziej czczony jest przez ludzi w Velaru i przez pierwotne plemiona Archipelagu Słońca i Księżyca. Legenda głosi, że gdy powstał jego brat Archeos cień przykrył Święte Słońce, lecz on utraciwszy połowę swojej boskiej mocy ocalił światłość. W cenie za ten czyn wielki blask jego osłabł i zbliżył się do śmierci, jednakże żona jego wsparła go swoją mocą, wyciągnęła z czeluści piekielnego królestwa i od tamtej pory są ze sobą jednością. Po świetle złotym następuje blask szary.
Yuèlià
Pani księżyca i nocy i matka wszystkich stworzeń magicznych, ukochana Solarisa, z którym poczęła dwie córki. Była to wysoka, piękna kobieta, choć jak na ziemskie standardy nieco zbyt blada. Głowę okoloną falami jasnych włosów skromnie okrywała ciemnym kapturem, spod której połyskiwał diadem ozdobiony księżycem. Postać cała promieniała, lecz wargi miała ściągnięte i jakby lekko drżące, dłonie zaciskały się nerwowo na jakimś przedmiocie, który mocno przyciskała do serca. W jej oczach nie widać było lęku, lecz łagodną pewność, spod której przebijał cień smutku i litości. Często widywano ją także na łąkach w krótszej sukni z wiankiem leczniczych ziół na głowie. Koło niej dumnie kroczył biały jeleń. Inne jej przedstawienia ukazują ją ze srebrnym sierpem (jedną z legendarnych broni przekazanych ludzkości, ale o tym w innej opowieści) lub z harfą. Yuèlià nie jest wbrew pozorom lirycznym wymysłem, kobietą zraszającą każdą swą boleść strumieniami łez. Jest wojowniczką, i tą która wiedzie bohaterów do krainy wiecznego snu. Rzadko jednak dojrzeć ją można w zbroi. Jest patronką herosów, uzdrowicieli i pieśniarzy. Cześć oddaje się jej praktycznie wszędzie, lecz najbardziej czczona jest przez lud Krainy Krańca, gdzie zwą ją Luną.
Archeos
Najbardziej nikczemny ze wszystkich. Zabójca Wolności i Niszczyciel Ducha. Największe zło. Arcydemon. Zapieczętowany w czeluściach oceanu przez Solarisa po wielkiej bitwie. Przebywa on tam aż do dziś, lecz niektórzy oddają mu hołd i starają się go przyzwać. Poprzez swoje nikczemne działania doprowadził do zapomnienia o Wielkim Duchu przez wszystkich, nawet przez Wielkich bogów. Patron zła i zniszczenia, burzy i chaosu.
Ajlija
Bogini piękności, zdrajców i opętanych. Kiedyś bez pozwolenia rodziców, zeszła na ziemię wśród ludzi. Uważała bowiem, że nikt się do niej nie modli, wiec postanowiła objawić się i kazać wybudować sobie świątynie. Wtedy przebiegły Archeos, zamienił się w pięknego młodzieńca i ją zmanipulował. Powiedział, że to ona powinna być najważniejszą boginią. Ta pod jego wpływem przygotowała zamach na Yuèlię, który nie doszedł do skutku. W wyniku tego, za zdradę swojej rodziny matka oślepiła ją księżycowym światłem i oszpeciła twarz przeklętymi znakami. Od tamtej pory błąka się po świecie i kusi mieszkańców Eleseyi. Patronka wiedźm i istot przeklętych.
Daear
Władca ziemi, roślin i rzemieślników. Wyłonił ląd z wielkich wód i ożywił je przyrodą. Przedstawiany jako mężczyzna z długimi włosami i drewnianą koroną na głowie. Największy rzemieślnik. Popadł w wielki smutek po przemienieniu Lauriel w gwiazdę. Niektórzy uważają, że deszcz to jego łzy żalu po niej, a burze to jego gniew. Obecnie wierzy się, że można spotkać go przechadzającego się samotnie po lasach i głębokich puszczach. Na jego cześć odprawiane są specjalne święta i kierowane modły o duże plony. Patron wszelakiej przyrody, lądów i ciężkiej pracy.
Lauriel
Druga córka Yuèlii i Solarisa. Bogini miłości. Zwana jest Zimową Gwiazdą. Jej losy są najmniej poznane. Wyzwoliła Elfów od Archeosa staczając z nim pojedynek, gdy niebo zaczęło świtać. W starciu tym użyła potężnego zaklęcia, które spowodowało przemienienie jej w gwiazdę. O tym skąd wzięła zaklęcie istnieją dwie wersje legendy. Według jednej dał jej to nic nie mówiąc o skutkach podstępny Khayalan, chcący się zemścić na bogini księżyca. Wyznawcy tej wersji często stwarzają zagrożenie wojny religijnej. Według drugiej nie widział on innego sposobu na pokonanie Archeosa jak poświęcenie bogini, wiec ona się na to zgodziła. Elfy widząc jej wielką ofiarność obrali ją sobie za główną boginie i ją czczą. To ona daje Wybrańcom magię, aby mieli jak się bronić przed nieszczęściami. Mimo to iż jest gwiazdą, przedstawiana jest jako młoda, piękna kobieta. Patronka zakochanych, elfów i męczenników.
Sabio
Bóg odmętów i przysiąg. Oddalił się od ludzi po śmierci córki i zamieszkał na dnie morskim. Ukazuje się wielu tuż przed śmiercią. Zawsze odziany w ciemne szaty żałobne i z zasłoniętą twarzą. Najwytrwalszy wspomożyciel swoich wiernych, ale izolowany zarówno wśród ludzi jak i bogów. Ponury i hardy, bezlitosny dla zdrajców. Jego symbolem jest niedźwiedź. Włosy ma kędzierzawe i ciemne, tak samo przystrzyżoną brodę. Wydaje się starszy niż jest w rzeczywistości, ale nadal doskonale walczy.
Mira
Łagodna bogini nadziei i pokoju czasami ukazująca się w swoim drugim wcieleniu jako Raverna bogini zemsty. Zgodnie z przepowiednią nieświadomie otruła ukochanego, którego poślubiła by pogodzić zwaśnione plemiona łąk i lasów. Narodziła się z wód jeziora Serafion. Czasami kojarzona też z odrodzeniem i podobno posiada zdolność przywracania życia. Zawsze ukazuje się w białej szacie ze swym ukochanym pod postacią wilka i kwiatami w postaci kwitnącej laski lub wieńca.
Khayalan
Iluzjonista. Najsprytniejszy i najbardziej przebiegły ze wszystkich. To on powierzył mieszkańcom Eleseyi magię. Zwany Najwyższym Czarodziejem. Przemieniony w kryształ podczas Przeklętej Nocy, a następnie rozkruszony po całym świecie. Niekiedy mówi się, że ludzie obdarzeni magią posiadają w sobie jego cząstkę. Przez niektórych nienawidzony, a przez drugich czczony. Patron Dalanarów, tajemnicy i czarów.
Nuér
Córka smoka zwana waleczną boginią. Szczególnie uwielbiana przez młodych ludzi. Wybawicielka Starego Kraju z rąk uzurpatora piekieł, jednego z dzieci Archeosa. Przedstawiana jest z potworem u bogu, który kiedyś był jej kochankiem. Przemieniła go i zrobiła sobie z niego sługę, gdy przyłapała go na zdradzie. Od tamtej pory wykonuje jej wszystkie polecenia. Powiada się, że czasem można ujrzeć ją latającą wysoko po niebie na ogromnym, szkarłatnym smoku. Przypomina wtedy spadającą gwiazdę. Patronka wojowników i zwierząt.
Chwała
Dziesięciu!
Brak komentarzy
Prześlij komentarz